Alles is van iedereen, en dat werkt bij samentuin De Zwollemoer in Drunen

DRUNEN - Samentuin De Zwollemoer in Drunen, die zondag 5-9-2021 een open middag hield, kun je niet vergelijken met een volkstuin. Er zijn maar amper regels. En dat werkt: er is in zes jaar tijd een paradijsje ontstaan.

Kees Klijn 06-09-21,

In 2014 liep er nog een paard rond. Als dat nu zou terugkeren zou het edele dier zijn ogen uitkijken. De kaalgevreten weide, met her en der hoopjes paardenvijgen, is veranderd in een tuin. Bedden met groentes, permaheuvels her en der, snoeihout ligt te composteren, om te gaan dienen als mineralen voor de groentes en fruit die erop worden geteeld. Helemaal achteraan op dit perceel van zo’n 2800 vierkante meter is rondom een poel een voedselbos aangelegd. Een paradijsje zonder verboden vruchten. Frambozen, appels, peren mispels: als het fruit rijp is, pluk het en geniet ervan. Het is dus geen volkstuin, waarbij iedereen zijn eigen stukje heeft. Daarvoor hebben we een dure cursus gedaan

Samentuin De Zwollemoer, waar zo’n vijftig bezoekers op de open middag kwamen, komt uit de koker van Anja Kleijn. In 2014 hield ze samen met Marian Rechters een informatieavond. Dat leverde twintig geïnteresseerden op. Er was één probleem: waar halen we de grond vandaan? Albert van de Wiel, die niet op de avond aanwezig kon zijn, kwam met de oplossing: zijn stukje, gelegen aan het beukenlaantje bij de Kooiweg in Drunen mochten ze huren.

Maar ze moesten nog wel een jaar geduld betrachten. ,,We hebben die tijd gebruikt om alles goed op poten te zetten”, zegt Kleijn.  ,,Je moet weten hoe je de grond behandelt. Hoe ga je om met een groep? Het is dus geen volkstuin, waarbij iedereen zijn eigen stukje heeft. Daarvoor hebben we een dure cursus gedaan.” Het zat De Zwollemoer heel erg mee. “We deden mee aan een prijsvraag, wonnen maar liefst 5000 euro. Konden we ook nog eens een houtwal van laten aanleggen.

‘Daar moet je lid van worden’, dat kreeg Jan van Hoff op Koningsdag 2014 te horen. ,,Ik houd van permacultuur en ecologisch tuinieren, maar ik was heel sceptisch. Ik dacht: als niemand de leiding heeft, lukt dat nooit. Dan verzandt zoiets in oeverloze discussies, tot ruzie en valt alles als een plumpudding in elkaar.” Maar Van Hoff gaf het toch een kans. Wat blijkt: het werkt. Kleijn:  ,,Het jaar dat we ernaartoe werkten is in het idee samen tuinieren veel tijd gestoken door Velt, Vereniging ecologisch leven en tuinieren. Daardoor is een fundament gelegd.” De basis: de vijftien leden komen en gaan wanneer ze willen, ze pakken iets op waar ze het meeste plezier aan beleven. De een zit graag met zijn handen in de grond, de ander snoeit liever. En van de oogst mag je genieten. Met mate, je laat ook een maaltje over voor de ander. En dat werkt.”

Veel vrijheid dus. Toch zijn er wel degelijk restricties. Jan: ,,We gebruiken geen kunstmest of bestrijdingsmiddelen.” Anja: ,,We zijn heel zuinig op de grond. Als het nodig is, dekken we die af om uitdroging te voorkomen. En we hebben respect voor alles wat hier leeft.” 

Dat gaat dus geheid ten koste van de opbrengst. ,,Da’s geen probleem. Integendeel, we zouden best wat meer voor onszelf mogen oogsten. Ja, dat geldt ook voor mij. Soms komt het er niet van, ben je heel de dag zo fijn bezig geweest en vergeet je het.”

2021-01-30 Er is een pril begin van moestuin seizoen. De rabarber komt boven